II. Abdülhamid

Sultan II. Abdulhamid, 21 Eylül 1842 tarihinde İstanbul’da doğmuştur. Babası Sultan Abdulmecit Han, annesi ise Tirimüjgan Sultan’dır. Ne yazık ki, henüz 10 yaşındayken annesi Tirimüjgan Sultan hayata gözlerini yummuş ve bakımını üstlenen kişi, Abdülmecid’in diğer çocuksuz eşi Piristû Kadın Efendi olmuştur. Piristû Kadın Efendi, Abdulhamid’i kendi çocuğu gibi yetiştirmiştir. Babasının vefatından sonra tahta geçen amcası Abdülaziz, diğer şehzadelerle birlikte Abdulhamid’in eğitimiyle de yakından ilgilenmiştir.

31 Ağustos 1876 tarihinde tahta çıkan Sultan II. Abdulhamid’in devlet yönetiminde karşılaştığı en büyük sorun, Osmanlı İmparatorluğu’nun büyük bir çöküşünün içinde olmasıdır. Ülkenin dört bir yanında isyanlar, savaşlar ve mali krizler yaşanmaktaydı. Ancak Sultan Abdulhamid, ayakta kalmayı başardı ve 33 yıl boyunca tahtta kalarak ülkeyi yönetti. Ülkenin imarı için çalışmalar yaptı ve demiryolu ağını genişleterek Osmanlı topraklarını birbirine bağladı. Devlet borcunun önemli bir kısmını ödedi. Sultan Abdulhamid’in döneminde, Osmanlı İmparatorluğu’nun ekonomisi ve altyapısı gelişti.

 İmparatorluğun son dönemlerinde yaşanan 31 Mart Ayaklanması sonrasında tahttan indirilerek Selanik’e sürgüne gönderildi ve 3 yıl boyunca burada yaşadı. Daha sonra İstanbul’da Beylerbeyi Sarayı’na getirilen Sultan II. Abdulhamid, 10 Şubat 1918 tarihinde hayata gözlerini yumdu. Cenazesi, büyükbabası Sultan II. Mahmut’un türbesine defnedildi. Onun dönemi, Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarında gerçekleştirdiği reformlarla ve modernleşme çabalarıyla anılmaktadır.